مرکز آموزش، پژوهش و سنجش مهارت های بالینی

تاریخچه
 

مرکز آمـوزش مهارتهاي باليني دانشگاه علـوم پزشكـي تبريز در سال 1380 تأسيس و با بهره گيري از نظرات كارشناسـي، تجربيات ساير دانشگاهها، تلاش و همفكري اعضاء هيات علمي و كارشناسان از دي ماه 1380 برنامه آموزشي خود را آغاز نمود.

ضرورت تأسيس و راه اندازي

1- ارتقاء سطح آموزش عملي

2-‌ ضرورت رعايت حقوق بيماران

3-كاهش استرس رواني دانشجويان رشته هاي علوم پزشكي 

4-‌ فراهم آوردن فرصت يادگيري و تمرين براي دانشجويان قبل از ورود به محيط باليني 

براي دستيابي به چنين اهدافي، ايجاد بستر مناسب يادگيري و تمرين مهارتهاي رفتاري و ابزاري براي دانشجويان و ساير فراگيران قبل از ورود به محيط باليني ضروري است.

مزاياي آموزش مهارتهاي باليني

1-  مي‌توان پيچيدگي يادگيري را كنترل كرد و آن را با برنامه‌ريزي بهتر و  دقيقتري ارائه داد. مثلاً آموزش يك مهارت در بيمارستان كه محيطي شلوغ و با حوادث غير قابل پيش‌بيني است، بازدهي نسبتاً كمي دارد.

2- انجام مهارت مي تواند تكرار شود، در صورتيكه در روي بيمار واقعي اين امكان وجود ندارد ( تكرار در محيط امن).

3-  اشتباه در مراكز مهارتها قابل پذيرش است ولي روي بيمار واقعي نه.

4- در يك مركز مهارتها بازخورد مستقيم (با استفاده از وسايل سمعي- بصري، بازخورد همكاران و ارزشيابي مدرسان و پرسنل) ممكن مي‌باشد.

5-  آموزش در مركز مهارتها وابسته به بيمار نيست و اين درحالي است كه  اگر تعداد بيماران بيمارستان يا درمانگاه كاهش يابد، آموزش مختل مي‌شود.

مشكلات يك بيمار با يك بيماري‌ مزمن در يك دوره كوتاه زماني مي‌تواند مطرح و آموزش داده شود.آموزش مهارتها درمركز مهارتهاي باليني عامل انگيزشي خوبي است چرا كه كسب دانش و مهارت به صورت توأم صورت مي‌گيرد.

6- آموزش مهارتها در مركز مهارتها باعث يادگيري استاندارد «رويه‌هاي انجام مهارت» مي‌شود.

7- كاهش استرس مدرسان، استادان و دانشجويان در امر آموزش و فراگيري مهارتها (به دليل واقعي نبودن بيماران) از مزاياي ديگر اين مراكز است.

8- يادگيري در اين مراكز مي‌تواند به صورت خودآموزي و يادگيري فعال صورت گيرد.

9- اين مراكز باعث كمتر شدن بدبيني نسبت به مراكز آموزشي و درماني مي‌شوند زيرا با يادگيري بهتر و كاملتر در مراكز مهارتهاي باليني احتمال بروز خطاهاي پزشكي از سوي دانشجويان، كارورزان و دستياران كاهش مي‌يابد.

به اين ترتيب مراكز آموزش مهارتهاي باليني، پلي بين آموزش در كلاسهاي درس نظري و محيط باليني بشمار مي‌روند.

 

مراحل راه اندازي

1-   تشكيل كميته اجرائي

2-  مطالعات اوليه

3-  نيازسنجي دانشجويان

4-  بازديد از ساير مراكز (ماستريخت هلند- دانشگاه لندن- ادين بورگ- سيدني استراليا- دانشگاه تهران و...)

5-  تهيه نقشه

6-  پارتيشن بندي

7-  تهيه و تدارك تجهيزات

8-  تشكيل كميته علمي

9-  تعيين مهارتهاي آموزشي مورد نياز

10-  تدوين طرح درس

11-  بهره برداري از مركز

لازم بذكر است كه هر ساله طرح درس ها و برنامه‌ها توسط كميته علمي بازنگري مي‌شود.